کلاغ بغداد و شاهین نجف – نی ما جوادپور

سال‌هاست نظام انقلابی و اپوزیسیون انقلابی، در جدالی سلبی قرار دارند در راستای بی‌اعتبار کردنِ یک‌دیگر. و این در حالی است که علت‌العلل بی‌اعتباری طرفین، چیزی نبوده و نیست جز شلیک‌هایی به سمت رقیب که ابتدا از سینه‌ی خویش می‌گذرد.

اگر پیش از این، نظام انقلابی برخی از منتقدان و مخالفان را بازداشت، و راهی وادی اعترافات اجباری می‌کرد، در این دوران و در این میدان، همان نظام دریافته که اعترافات اختیاریِ اپوزیسیون انقلابی تأثیرات ستبر و سترگ‌تری دارد در راستای بی‌اعتباریِ هم‌ایشان.

بر این اساس، هر لحظه که از متن و بطن اردوگاه اپوزیسیون انقلابی، فوتبالیست و خواننده و بازیگری به طرح افاضات «سیاسی» می‌پردازد، نظام انقلابی بیش از پیش امیدوار می‌شود به استحکام و استمرارِ حیات خود.

در نمونه‌ی اخیری از همین نوع افاضات، خواننده‌ی «آنارشیستِ سلطنت‌طلب»، پس از ادای سوگند به «روح پدراش» در راستای اثبات «لرزش زمین در هنگامه‌ی ورود شاه‌زاده به سالن سخنرانی در کانادا»، اعلام کرده «محمدرضا پهلوی چون دموکرات بود، وقتی دید که مردم او را نمی‌خواهند، گفت من می‌روم.»

این‌گونه ترهات و شطحیات را هیچ انسانی با حداقل آگاهی و اطلاعات سیاسی و تاریخی نخواهد پذیرفت، اما می‌دانیم که مخاطبان و هواداران و حواریون اهالی اردوگاه اپوزیسیون انقلابی، کسانی هستند که بهره‌ای حداقلی نیز از آن‌گونه حداقل‌ها در بساط ندارند.

در همین زمینه، بر سبیل ایجاز و اختصار به طرح 11 نکته می‌پردازم:

1 محمدرضا پهلوی، کی و کجا و چگونه در ایران اعلام کرد که «چون مردم من را نمی خواهند، حکومت را واگذار می‌کنم؟» آ شکار است که حضرت‌اش، مطلقاً چنین نگفت و چنین نکرد.

2 کی و کجا و چگونه «اکثریت مردم ایران» اعلام کردند که حکومت پهلوی و شاه را نمی‌خواهند؟ واقعیات ملموس و مشهود تاریخی نشان می‌دهد که اقلیتی از مردم ایران، بر اثر جهالت‌گستری و شیّادی اپوزیسیون انقلابی در دهه‌ی 40 و 50، باعث انقلابی علیه حکومت شدند، و شاه در مواجهه با آن، مرتکب انواع اشتباهات و گسسته‌خردی‌ها و خودمحوری‌های مستبدانه شد، تا اقلیتی به رهبری عده‌ای تروریست، زمام امور در کشور را به دست گیرند.

3 آیا «دموکرات» بودن بر التزام به «حکومت قانون» مقدم است؟ هرگز چنین نیست؛ و چون چنین نیست، شاه ایران حتی اگر «در پاسخ به اعتراض اکثریت مردم» عزم استعفا داشته، باید این تصمیم را در دوران حضور در کشور و با رجوع به قانون اساسی و مجلس انجام می‌داد. در حالی که می‌دانیم نه تنها چنین نکرد، بلکه رسماً اعلام کرد «برای رفع خستگی، و استراحت» به آسوان می‌رود و پس از تغییر «وضعیت مزاجی» به ایران بازخواهد گشت.

4 آیا نشانه‌ی «دموکرات» بودن پادشاه، این است که اگر اقلیتی از مردم اعلام کنند که او را نمی‌خواهند، باید حکومت و کشور را به مخالفان واگذار کند و از کشور خارج شود؟ اگر چنین است، امثال محمدعلی شاه و احمدشاه قاجار نیز «دموکرات» بوده‌اند؟! رضا شاه پهلوی چطور؟! او نیز به علت «دموکرات» بودن، حکومت و کشور را به متفقین و مخالفین داخلی سپرد؟

5 بنابراین، حضرات که مفتخر به تعبد در معبدِ شاه‌زاده هستند، بر این باوراند که اگر حضرت شاه‌زاده در ایران به قدرت رسد، و اقلیتی از مردم با او اعلام مخالفت کنند، او نیز باید حکومت و کشور را به مخالفان واگذار کرده و از کشور خارج شود، تا مشخص شود که «دموکرات» است؟

6 پس از این‌گونه معرکه‌گیری‌های مبتنی بر یاوه و گزافه، با خروارها سندِ موثق تاریخی ِداخلی و خارجی چه خواهید کرد که بر اساس آن، هم از جانب اطرافیان شاه و مخالفان داخلیِ او، و هم از جانب مقامات ارشد کشورهای غربی، به محمدرضا پهلوی در سال 1357 اعلام شد که باید از کشور خارج شود.

7 آیا محمدرضا پهلوی در مرداد 1332 نیز به علت «دموکرات» بودن، حکومت و کشور را به دامان مصدق و حزب توده انداخت و از کشور گریخت؟ اگر چنین بود، بازگشت دوباره‌ی حضرت‌اش با توسل و توسل به مداخله‌ی نظامی امریکا و انگلستان را چگونه به «دموکرات بودن» خواهید چسباند؟ کلاغ‌های بغداد می‌دانند که محمدرضا پهلوی چگونه در مرداد 1332 با ملکه، سوار بر هواپیما شد و پناه به بغداد بُرد، آیا این خبر از کلاغ‌های بغداد به شاهین‌های نجف نرسیده است؟!

8 حضرت‌اش چندی پیش عربده در مدح محمد مصدق سر می‌داد، و مگر نه همین مصدق بود که هرلحظه از فرط «دموکرات» نبودنِ شاه، غش می‌کرد، و سرانجام باعث فرار شاهِ «دموکرات» از کشور شد. و مگر نه در همان دوران، ارگان «جبهه ملی» رسماً درباره فرار شاه از ایران نوشت «خائنی که می‌خواست وطن را به خاک و خون بکشد فرار کرد.»

9 آیا این میزان فهم و درک و دریافت از «دموکراسی»، که بر اساس آن، علت فرار پادشاهی که مطلقاً اعتقاد و التزامی به مبانی «دموکراسی» نداشته را «دموکرات» بودنِ او بدانیم، تفاوتی دارد با میزان درک و دریافت امثال حجت الاسلام قرائتی و حجت الاسلام پناهیان و رائفی‌پور از «دموکراسی»؟

10 آیا اگر طی سالیان اخیر -یا همین امروز- آیت‌الله خامنه‌ای در مواجهه با مخالفان داخلی و خارجی، اعلام می‌کرد «چون مردم من را نمی‌خواهند، حکومت را واگذار می‌کنم»، حضرات علت این کار را «دموکرات» بودن خامنه‌ای می‌دانستند؟

11 اگر محمدرضا پهلوی در بهمن 1357 اعلام کرده «چون مردم من را نمی‌خواهند، حکومت را واگذار می‌کنم و می‌روم» (کذا)، پس چرا و بر چه اساس، و در چه نسبت و تناسبی با «دموکراسی»، و در برابر چه قانون اساسی و کدام مجلس، رضا پهلوی دو سال پس از انقلاب57 سوگند پادشاهی ادا کرد و خود را پادشاه قانونی ایران نامید؟!

نی ما جوادپورمجموعه آثار

ذبح سیاست در مذبح حکایت

چرا این خرگوش در کلاه نمی ماند؟

لطفاً «ناموس» ما نباشید

مخلوقات اشرف

بازگشت به جدید

دو حکومت، دو بختیار، دو ترور

خریدِ حمید

تقلید تولید و تولید مقلد

ایران و کاتخونِ شیعه

پیکار با انکار ایران

بی‌شـرف

نی ما جوادپور مجموعه آثار