منجیان مسجون – نی ما جوادپور

بارها این باورِ استوار بر برهان، و برآمده از سویدای جان را اعلام کرده‌ام که در عالَمِ انسانی، ارزشی برتر از «دوستی» نمی‌شناسم. «دوست»، شجره‌ی طیبه‌ای‌ست که از یک سو، ریشه در خاک عواطف و احساسات، و از دیگر سو، ریشه در خاکِ انتخابِ دارد؛ و مگر انسان از بابِ سرشت و سرنوشت، چیست جز این دو ساحت؟ سرشتِ ما قائم به احساسات و عواطف است، و سرنوشت ما در گروِ انتخاب‌ها.

«دوست» برای چون منی، همواره از منزلت و مرتبتی بسی برتر از پدر و مادر و خواهر و برادر برخوردار بوده؛ که او عصاره‌ی انتخابی عاطفی و عقلانی است، و آن دیگران نیستند جز معلول و محصول اقتضائاتِ عاری از هرگونه اختیار و انتخاب از جانب انسان.

و اینک، این من، با این نوع باور به جایگاه «دوستی»، بر آن‌ام تا به طرح نکته‌ای در بابِ رابطه‌ی «دوستی» و عرصه‌ی سیاست بپردازم.

آلبر کامو در بخشی از «سقوط» می‌نوشت «برای من ماجرای مردی را نقل کرده‌اند که دوست‌اش به زندان افتاد بود و او شب‌ها بر کف اتاق می‌خوابید تا از آسایشی لذت نبرد که رفیق‌اش از آن محروم شده بود. چه کسی، آقای عزیز! چه کسی برای ما بر زمین خواهد خفت؟ آیا من خود به این کار قادرم؟».

این روزها، در عرصه‌ی سیاست، جماعت، بارِ این نوع نعره‌ها بر دوشِ گوش فلک می‌نهند که «برای خود، هیچ نمی‌خواهیم، و تنها آمده‌ایم تا آن‌چه از جان و مال در بساط داریم خالصانه نثار مردم عزیز و شریف ایران کنیم».

ورای تمامی موازین و معاییرِ موجود و ملموس و مشهود در ساحت ارزیابی در وادی سیاست، فقط و تنها فقط در راستای ارزیابی این‌گونه مدعیات، به رفتارِ این افراد در مقام «دوستی» بنگرید؛ آن‌که از انبانِ پُر نانِ خویش، تاکنون لقمه نانی در دهان دوست ننهاده، آنکه دست‌اش در ساحت دوستی جز از کوته‌آستینِ طمع برون نیامده، و آن‌که «دوستی» را جز به مثابه پُلی برای گذرِ به گذراترین خواسته‌هایی نمی داند که پیش شرط تحصیل‌شان تبدیل «دوست» از کَس به «چیز» است، چگونه می‌تواند در عرصه‌ی سیاست به بذل جان و مال در راه «خَلق» بپردازد؟!

فداییِ«خَلق» بودن، در عرصه‌ی سیاست، چیزی نیست جز سنگِ بزرگی، نشانه‌ی نزدن! آن‌که بیش و پیش از هرچیز، خود را فدایِ حفظ حریمِ «دوستی» نکرده باشد، چیزی برای فدایِ «خَلق» کردن، در بساط نخواهد داشت. و آن‌که تن جز به بسترِ رهایی از پروایِ «اسارت یاران» نداد، طفلِ «آزادی ایران» نخواهد زاد.

نی ما جوادپورمجموعه آثار

هر لحظه به رنگی بت عیار درآید

سدِ جهل بر رودِ روان

هـیـزم ِ مـَردُم

مخلوقات اشرف

بازگشت به جدید

دو حکومت، دو بختیار، دو ترور

خریدِ حمید

تقلید تولید و تولید مقلد

ایران و کاتخونِ شیعه

پیکار با انکار ایران

بی‌شـرف

نی ما جوادپور مجموعه آثار