آبِ خانه و آبروی حقیقت – نی ما جوادپور

تا حدود سه سال پیش از این هرگز روزگار برای من بر مدار «اجاره نشینی» نگذشته بود. در بخشی از این سه سال که گذشت و «تقویم ها گفتند و من باور نکردم»؛ در خانه ای سکونت داشتم که مشکلات فراوانی در مورد «آب» داشت و بر همین اساس، بارها از «صاحب خانه» درخواست کردم که بر اساس قراردادی که میان ما منعقد شده، گام در مسیر رفع این مشکلات گذارد.

پس از مدتی متوجه شدم که علاوه بر آن مشکلات آبِ ساختمان، شرایط کنتور آب نیز دقیقاً بر خلاف آن است که در قرارداد اجاره خانه ذکر شده!

پس از مدتی که فرجام همین مشکلات، حتی به قطع آب خانه انجامید، ناگزیر ضمن هماهنگی با حضرتش اقدام به رفع مشکلات کردم با اعلام این تعهد از جانب ایشان که هزینه ها را پس از انجام تعمیرات، پرداخت خواهد کرد. تعمیرات انجام شد و ایشان ضمن بارها پی گیری و تماس حاضر به پرداخت هزینه ها نشد!

ساعاتی پیش از نگارش این سطور، پیامی از جانب «صاحب خانه» دریافت کردم از این قرار و بر این مدار؛

«خوزستان آب ندارد و ما غیرت… دعوت برای تجمع اعتراضی به کشتار بیرحمانه هموطنان تشنه».

اگر راقم این سطور را عمری برابر با حاصل‌ضرب قطره قطره آبهای عالم در تعداد «هموطنان تشنه خوزستانی» در بساط باشد و لحظه به لحظه ی این عُمر را نثار نگارش کتابهایی درباره اصل و اساس مسائل و مشکلات جامعه ایران کند، هرگز به اندازه همین یک پیام از جانب حضرتِ «صاحب خانه» قادر به توضیح و تبیین مشکلات مذکور نخواهد بود.

سالهاست که با دمیدن در صورِ تئوری «اصالت فرهنگ» کوشیده ام تا نشان دهم که معنا و مبنای مسائل و مشکلات «ایران»، دارای حداقل ارتباط است با شعارهای شورانگیز اهالی اردوگاه «اصالت سیاست».

اما پیام گهربارِ «صاحب خانه» بیش از تمامی آنچه در آن زمینه طی این سالها گفته و نوشته ام، راه به وادی واقعیت و حقیقت گشود.

تا آنجا و آنگاه که خانه ی «ایران» را این ما «صاحب خانه» باشیم؛

خانه ویران تر از این خواهد شد از ما صاحبان

ای دریغ از نام «ایران» در دکان ِ کاسبان

نی ما جوادپورمجموعه آثار

تاریخ ِ بی گذشته

تیغ معتقَد بر رگِ معتقِد

نقالِ لال

مخلوقات اشرف

بازگشت به جدید

دو حکومت، دو بختیار، دو ترور

خریدِ حمید

تقلید تولید و تولید مقلد

ایران و کاتخونِ شیعه

پیکار با انکار ایران

بی‌شـرف

نی ما جوادپور مجموعه آثار